Śmigaj bez błędów cz.1

Pokuszę się o stwierdzenie, że nie ma na świecie osoby, która nie popełnia błędów. Błędy są integralną częścią nauki języka i komunikacji. Wszyscy je popełniamy, również w języku ojczystym. W swojej pracy nauczycielskiej stykam się z bardzo wieloma błędami językowymi. Pewne błędy zdarzają się jednak niezwykle często a spokojnie można by ich uniknąć. Dziś trzy przykłady takich błędów wraz z omówieniem. O błędach był też oddzielny odcinek podcastu: 11. Błędu naszego powszedniego – zachęcam do wysłuchania po lekturze. A teraz zapnij pasy i jedziemy!

BEAUCOUP DE

To chyba najczęstszy błąd, zdarza się na wszystkich poziomach. To „de” (prawie*) nigdy nie łączy się z rodzajnikiem, (prawie) nigdy nie zamienia się w „des”. Wiem, że korci, wiem, że to się wydaje dziwne, ale to wyrażenie może mieć formę beaucoup de lub beaucoup d’, jeśli rzeczownik zaczyna się na samogłoskę lub h nieme (h muet**, takie jak w słowie l’histoire). Dwa przykłady: j’ai beaucoup de livres = mam dużo książek; il a beaucoup d’amis = on ma wielu przyjaciół. Rzadziej, ale zdarza się również, że osoby chcąc wzmocnić to wyrażenie (w końcu po polsku mówimy „bardzo dużo”), dodają przed nim „très”. To błąd. Jeśli chcemy je wzmocnić, to dodamy vraiment (naprawdę). Przykład: j’ai vraiment beaucoup de trucs à faire aujourd’hui = mam dziś naprawdę dużo rzeczy do zrobienia (un truc jest potocznym synonimem une chose).

À PART QQCH.

Tu z kolei trzeba zwalczyć pokusę dodania préposition „de”. Jej tam nie ma. À part ça = poza tym. À part mes amis et moi, il n’y avait personne = oprócz moich znajomych i mnie, nie było nikogo. To samo dotyczy konstrukcji z bezokolicznikiem: à part + infinitif. Przykład zdania: je n’ai rien fait de la journée à part regarder des vidéos sur TikTok = nic dziś nie zrobił*m przez cały dzień poza przeglądaniem filmików na  TikToku.

DNI TYGODNIA

Ja wiem, że po polsku mówimy w poniedziałek, we wtorek itd. W języku francuskim dni tygodnia nie są poprzedzone żadną préposition. Ani rodzajnikiem. Nie musimy też precyzować, czy chodzi o zeszły poniedziałek czy o przyszły, ponieważ odpowiednio użyte czasy zastąpią tę informację. Lundi, je suis allée au cinéma avec mes amis = w poniedziałek poszłam ze znajomymi do kina. Lundi, je vais aller au cinéma avec mes amis = w poniedziałek pójdę ze znajomymi do kina. Jeśli dodamy przed nazwą dnia tygodnia rodzajnik określony „le”, będzie to oznaczało, że coś ma miejsce cyklicznie co tydzień. Le lundi, je vais au yoga = w poniedziałki (w każdy poniedziałek) chodzę na jogę. To oczywiście nie wyczerpuje tematu dni tygodnia, ale nie taki był cel 😉

 

*Kojarzy mi się jeden wyjątek, gdzie możliwe jest połączenie préposition „de” z rodzajnikiem, co da „des”, ale pozostawienie samego „de” nie będzie błędem, więc wolę nie mącić Wam w głowach i trzymać się zasady, że „de” w „beaucoup de” z rodzajnikami się nie łączy 😉

**O dwóch rodzajach litery „h” w języku francuskim też robiłam odcinek podcastu: 24. Łajzowate „h”.